donderdag 9 december 2010
woensdag 8 december 2010
Eten voor het goede doel...
Kerst! Mijn kerst gedachte komt soms niet veel verder dan de nieuwe Uggs onder de boom, het stylen van het huis, vrienden uitnodigen, linnen servetten en tafel zilver. Of een prachtig diner, een grote kerstboom ergens op de wereld op een plein, schaatsen op Rockefeller.
Kerstfilms, sneeuw, behaaglijkheid, thuis, veilig, luxe.... kerst.
Kijk, dat het niet voor iedereen zo is weet ik ook wel, ik zie heus het leger des heils wel collecteren, ik las ook in het lokale krantje dat er lasagne geserveerd wordt bij de daklozen. Ik ben me ervan bewust dat het meisje met de zwavelstokjes een sprookje is. Alleen is dat sprookje voor velen wel realiteit.
Kerst is het moment van het jaar dat we er met zijn allen bij stilstaan en dat we ruimte maken in ons bewustzijn om iets goeds voor de ander te doen. Eigenlijk is die gedachte net zo plakkerig als de kus van je tante op je verjaardag! Maar we doen er allen aan mee.
Ik ga dit jaar in plaats van de tafelschikking en de naamkaartjes aan de servetringen, wijn uit kristallen glazen en cadeaux-cadeaux eindelijk eens voor iets anders. Ik ga eten bij Popo en ik bestel het speciale kerst gerecht waarvan er geld naar een weeshuis gaat. Een tehuis in Mexico waar het petekind van El Popo woont.
Ik las namelijk in de Deventerpost dat het tehuis in Mexico door de financiële crisis in de problemen komt en misschien minder hulp kan bieden aan de kinderen.
Het artikel vertelde over een gerecht wat het restaurant het hele jaar op de kaart heeft staan. Iedere keer als dat gerecht, de Colima Especial, besteld wordt gaat er twee euro naar Mexico. Tijdens de kerst is er een ander gerecht met dit doel, namelijk de Fiesta de Cerdo. Dit gerecht gaan ze speciaal bereiden om steun aan Mexico te bieden.
Dat vind ik een mooi initiatief! Ik ga met de kerst bij Popo zitten, met een vriendin! Desnoods neem ik mijn tafellinnen mee en mijn mooie bestek en ook mijn kristallen wijnglazen... maar ik ga iets bijdragen deze kerst!
El Popo Deventer.... absolutely een goeie move van jullie!
El Popo, Brink 13, Deventer, 0570 618608, http://www.elpopo.nl/
Weet je meer van die goede kerstgedachte dingen in het Deventerse? Je kunt een reactie achterlaten, dan ga ik er even kijken.
Overigens koop ik die Uggs in januari wel.... wink wink nudge nudge ya know what I mean?
zondag 5 december 2010
Absolutely NYC! Of gewoon “Just Jackie”
“Als je niet weet welk feestje heen te gaan, dan maak je toch zelf een festijn” moeten de heren van Jackies hebben gedacht. Max en Michael de altijd vriendelijke, vrolijke, warme gastheren van het hippe restaurant aan de Lange Poot hebben voor de komende Oud en Nieuw de stoute schoenen aangetrokken en zetten een heus feest neer. Een feest NYC style wel te verstaan.
“Je kent het wel, je bent ergens eind twintig, begin dertig en je wil niet meer naar een club, maar je bent echt iets te spannend om gewoon bij vrienden op de bank te gaan zitten.” verteld Max, “Wij dachten, waarom niet een feest organiseren wat van iedereen is, een feest dat je samen maakt.” Vult Michael hem aan. De heren praten even door elkaar, kijken elkaar aan en lachen. “Gewoon dat je binnenkomt om tien uur en dat je met zijn allen naar het moment gaat, een grote klok, aftellen, zoenen en doorfeesten.” gaat Michael verder, “En dat met de klasse van een restaurant in the Big Apple, champagne, fingerfood en mooie mensen.”
Een gedeelte van de omzet van deze avond wordt gedoneerd aan het KWF. Het feest is dus niet alleen een hedonistisch festijn, maar dient ook een hoger doel. Zo is er een taxiservice, iedereen in Deventer kan worden opgehaald in een mooie audi en wordt zo voor de deur afgezet. Dit kost een beetje en dat geld is allemaal voor het KWF. Zo weten de feestvierders dat ze veilig – in een beetje luxe – van en naar het feest kunnen.
Max en Michael willen me niet meer vertellen, geen tipje van de sluier of zoiets. Als ik zo graag wil weten wat en hoe moet ik vooral een mooie jurk aantrekken en zelf komen. Ik koop direct een kaartje, want het loopt hard zo wordt mij verteld. Nu rest mij alleen nog.... het uitzoeken van de jurk.
http://oudennieuwdeventer.nl/
zaterdag 4 december 2010
Rembrandt Deventer
Op-aanraden-van ben ik net gaan lunchen bij Rembrandt op de Brink. Een soort van grand café en naar eigen zeggen meester in bier en eten.
Ik zal maar met de deur in huis vallen... hoeveel passen er ook alweer in een dozijn?
Deze zaak zit er zeker in.
Het is een hele nette zaak, zo’n niets-mis-mee-zaak. Heel netjes, een glimlach en een keurig broodje. Koffie keurig geserveerd, muziek niet te hard, niet fout, niet hip, gewoon mainstream.
Het interieur? Ja ook dat is netjes, de stoelen zitten lekker, de muren kleuren mee, hier en daar een tierelantijntje, maar niet te veel. Het gebruikte materiaal kan een tijdje mee en alles is op elkaar afgestemd, alles heh, alles!
Het zijn de kleine dingen, er mist hier iets. Misschien ben ik te zeer een kind van mijn tijd en verwacht ik meer van horeca, meer dan de gemiddelde zaak bieden kan. Maar deze zaak is het niet voor mij. Het is te netjes, te correct, te gemaakt..... voor mij. Overigens kan ik me wel voorstellen dat het heerlijk is hier een koffie te drinken na een middag shoppen. Vooral nu met de winterse koude... een lekkere warme choco uit een gele chocomel mok, met wat slagroom.... bij Rembrandt kan je het krijgen.
Ook is het een leuke zaak als je vanuit Wijhe of zelfs Olst een dagje naar de stad gaat om kleren te kopen bij de lokale Hennez. Maar ik haal mijn kosmopolitische neusje hier voor op.
Een nette horeca gelegenheid, goede bediening, vriendelijk en correct.... ik durf te wedden dat de keuken hartstikke schoon is! Maar ik hoop vooral dat ze een risico durven te nemen en passie het bedrijf binnen weten te brengen. Wat lossere muziek, een leestafel en wat meer bieren, zodat het een goede zaak wordt voor een vrijdagmiddag na een lange week op het kantoor.
.... en ik? Ik ga deze week eens met mijn kosmopolitische neusje een kijkje nemen bij de Thai, je weet wel... mijn Thai.
Grand Cafe Rembrandt, Brink 79, Deventer, 0570-612208, http://www.rembrandtdeventer.nl/
maandag 29 november 2010
20x365 kunstwerkjes
5 januari, 16 oktober en 27 september…..
zo een paar data die ertoe doen.
zo een paar data die ertoe doen.
Voor mij tenminste.
Vandaag was ik bij Carlos in huis en daar hingen allemaal kleine kunstwerkjes aan de muur.
De kunstwerkjes zijn gemaakt door de eigenaar van Futura Design... hij is namelijk beeldend kunstenaar en maakt al twintig (!!!) jaar lang dagelijks een kunstwerkje. Elke dag!Ik herhaal elke daahaaaag! Dat zijn 20x365 kunstwerkjes.
Deze werkjes zijn te koop en daarom hangen ze aan de muur bij Carlos in huis, althans.... niet alle 20x365, want dan is er wel een heul grote muur nodig.
De kans is groot dat er een kunstwerkje bestaat van jouw datum van de afgelopen twintig jaar... dus zeker even de moeite waard om te checken. Het is leuk als kadootje of als bezegeling van een mooie dag. Stel je bent morgen 5 jaar verloofd... dan kan je misschien nog jouw kunstwerkje kopen.
zaterdag 27 november 2010
zaterdag 20 november 2010
A taste of honey
Twaalf uur, zaterdagmiddag, hartje Deventer.Het is druk op de markt, door de intocht van vorige week stikt het van de Pieten. Ik heb honger en een koffie afspraak... hoe ga ik dit combineren.
Liever geen groot lokaal waar ik met een nare echo en geroezemoes mijn lunch met de rest van Deventer moet delen.
Kille koffie op een designstoel is ook niet wat ik zoek.
Even lopen met een broodje van Bart en een coffee-to-go van Kalde... leuk, maar niet vandaag.
Mijn afspraak is met Hilda, u weet wel: onze fotograaf, we gaan het hebben over haar invulling van deze site. Een gezellig gesprek over creativiteit onder het genot van een hapje. Onze keuze valt op A taste of honey, geen elitair gereutel, wel lekker eten, filterkoffie en warm personeel.
Wat een enige zaak!
De tafeltjes hebben allemaal het gevoel van een intieme hoek. Het plafond met een kitsch barokke uitstraling, de verzameling zigeunerinnen op schilderijen aan de muur en dan die lampenkapjes.
“Nee we hebben geen cappuccino, we gebruiken namelijk filterkoffie en dus is het niet sterk genoeg. Bij ons heet het gewoon koffie verkeerd.” Verteld onze serveerster ons als we een cappuccino en een bagel bestellen. Speciaal op verzoek worden onze mozzarella bagels in de over verwarmd zodat de kaas lekker gesmolten over de tomaatjes ligt. Geen standaard groene pesto, maar een wat grovere rode maakt het helemaal af.
Al kletsend vergapen we ons aan het interieur en volgen we met plezier het personeel, voor we het weten is er al een uur voorbij. Een vruchtbaar uur waarin we goed hebben kunnen praten, maar ook een gezellig uur en een moment van rust in de – op zaterdagmiddag – drukke binnenstad van Deventer.
Kosten: 2 bagels met mozzarella en 2 koffie verkeerd, 15,20
Website: http://www.atasteofhoney.nl/
Foto's: Hildamania en van de website van A taste of honey
woensdag 17 november 2010
Groente en fruit voor een stralende huid
Voor een aantal van jullie is het misschien oud nieuws, voor anderen is het nieuw en het beste wat hen kan overkomen. Voor mij is het een onderwerp wat niet vaak genoeg herhaald kan worden. Yes To Carrots! Nee, ik ben niet gek geworden, ik ga het niet over een bosje wortels uit de Appie hebben. Het gaat om crème, shampoo en bodylotion.
De winter betekend voor veel mensen last van een droge huid. Door de kou buiten en de verwarming en droge lucht binnen. Een goed huidproduct is dan ook in deze tijd van het jaar belangrijk. Ik las pas in een damesblaadje dat we ongelooflijk veel geparfumeerde producten gebruiken en onze huid daarmee kunnen schaden. Het is best gek.... al die middelen die we maar opsmeren om mooi te zijn en we zijn het er ons van bewust wat erin zit. Er zijn genoeg merken die daar rekening mee houden. Merken die van natuurlijke middelen zijn gemaakt, zoals het bekende Weleda of dr Hauschka. En sinds 2006 is er een nieuw merk bijgekomen, namelijk Yes To Carrots.
Het Amerikaanse merk maakt verzorgingsproducten op basis van groente, fruit en mineralen uit de Dode Zee. De lijn bestaat uit Yes to Carrots, Cucumber, Tomato en zelfs Mint. Wat mij opviel, de eerste keer dat ik het gebruikte, was de lekkere geur. Ergens ruikt het wel naar een frisse wortel. Het geeft ook het gevoel heel gezond bezig te zijn.
Behalve dat het lekker is, zijn de Yes To producten ook nog eens heel betaalbaar en, nog beter, een gedeelte van wat wij betalen gaat naar het Yes To Fund. Dus door een lekkere crème te kopen doneren we geld aan projecten waarin kinderen leren goed te eten en obesitas tegen te gaan. Of projecten waar op scholen les wordt gegeven in tuinieren.
Ik zeg yes to Yes To Carrots!
Probeer het zelf, hier in Deventer is het te verkrijgen bij de Tuinen en de Etos.
zaterdag 13 november 2010
Rustig aan joh!
Ik hoor het steeds vaker om me heen, vriendinnen die thuis zitten… een burn-out! Ik weet niet goed wat het is of hoe het voelt. Wel heb ik ervaren dat als ik teveel dingen tegelijk wil doen, zoals en mijn vrienden en mijn werk en mijn sport en er leuk uit wil zien en en en... dat ik dan minder vrolijk wordt. Er lijkt een soort kortsluiting in mijn hoofd te ontstaan en ik word boos en ongelukkig.
Op een website zag ik dit stukje: >>klik hier<<
en het loont de moeite de belangrijkste punten te delen.
Waar moet je op letten?
1 je bent minder creatief
2 je besteed minder tijd aan reflectie
3 je lacht minder
4 je begint er een beetje verlept uit te zien
5 je ogen zien er mat uit, die glinstering is weg
Dat is eigenlijk precies wat ik heb als ik veel te hard en te lang doorga. Nu ben ik me er van bewust en vind ik mijn persoonlijk welzijn belangrijker dan dat van mijn manager. Dat lijkt egoïstisch, maar is dat wel zo? Ik ben als ik uitgeblust ben weinig waard. Wat draag ik nog bij aan het team en het bedrijf waar ik werk als ik het niet meer in me heb? Wat voor waarde heb ik nog in mijn sociale leven als ik aan het eind van mijn Latijn ben?
Als ik me zo voel neem ik vaak een dagje vrij en huur een slappe film en ga deze kijken met een dekentje op de bank met wat cola en chips. Genieten, bijkomen en uiteraard me voornemen om het anders te gaan doen...
Af en toe wat tijd voor mezelf is een goede oplossing. Ik hoef er geen vrij voor te nemen. Ik kan op een zaterdag middag een wandeling langs de IJssel maken of met mijn fiets richting Zwolle fietsen, Even stilte, alleen en de wereld aan me voorbij zien trekken. Dat werkt voor mij.
Het stukje wat ik online zag geeft ook tips:
1 ga naar huis
2 zet je telefoon en computer uit vanaf een bepaalde tijd
3 ga sporten of mediteren
Wat dat betreft zit ik wel goed dan, ik weet wat te doen als ik iets te hard ben gegaan. Uiteindelijk zal er een structurele verandering in levensstijl nodig zijn om dit soort vermoeidheid te voorkomen. Ik hoor graag tips en ervaringen van jullie, je kan hieronder een bericht achterlaten.
vrijdag 12 november 2010
Over Lavazza, muesli en fruit
Niets is zo belangrijk voor me als de ochtend … lekker wakker worden. Het zet zo’n beetje de toon voor de rest van de dag. Wil ik ’s avonds in staat zijn om een vriendelijke warme persoon te zijn, dan kan ik beter zorgen dat ik ’s morgens lekker eet. Vers fruit – aardbei, banaan, peer – met wat Griekse yoghurt, een kopje Lavazza met een beetje opgeklopte melk en het ontbijtnieuws.
En wat is het genieten... mijn variatie breng ik erin met de muesli, zo heb je verschillende soorten. Soms heb ik de biologische krokante muesli van de Appie, mierzoet, maar op z’n tijd best lekker. Andere keren doe ik het wat saai en zit ik aan de Zonnatura muesli met noten. Het liefst heb ik de Dorset Cereals – Super Cranberry, Cherry & Almond muesli – die in dat leuke doosje. De verpakking doet een beetje denken aan Amerika in de jaren 50, zo’n degelijk design. Het oogt echt als een eerlijk product en dat werkt bij mij. Als ik mijn kastje open doe en ik zie dat pak staan dan heb ik het gevoel gezond bezig te zijn, ik ben dat trots op mezelf.
En dan de koffie... belangrijk, geen Illy voor mij, geen Albert Hein eigen merk of een locale brander. Het is Lavazza dat mijn hartje een sprong doet maken, mooie donkere koffie, met zo’n rijke smaak. Ik maak mijn koffie in zo’n Italiaans dingetje voor op het vuur. Ik klop wat warme melk op, schep het met een lepel in mijn kopje en schenk de koffie erboven op. Een moment van stilte... de koffie smaakt lekker. Lavazza heeft een soort rijkheid in zijn smaak, noem het body.
Zo neem ik elke ochtend de tijd voor mezelf. Ik moet me ook meestal haasten tegen de tijd dat ik de deur uit ga. Maar ik ben niet bereid mijn momentje op te geven, mijn wekker gaat dus gewoon een kwartiertje eerder.
Ik begrijp niet hoe mensen die niet ontbijten het doen, tegen de tijd dat ik mijn douche heb gehad, het hondje heb uitgelaten en met mijn jas buiten sta om naar mijn werk te fietsen... heb ik al weer honger! Daarbij vind ik het lekkere ontbijt en het eten van mooi voedsel een soort liefde voor mezelf. Het dagelijks proeven van zoet aardbeien, of verrast zijn omdat mijn koffie weer zo goed gelukt is, voor geen goud zou ik dat willen opgeven...
Ik ga naar de keuken nu om mijn koffie te zetten... je weet wel, die hele lekkere.
Abonneren op:
Posts (Atom)